Ettenheim – donderdag 30 augustus 2018 – dag 67 – km 4093.
Na een nacht regen, grijze vochtige ochtend. Ettenheim is dan weer een bijzonder mooi barok oud stadje aan de voet van het Zwarte woud. Heel de binnenstad is één mooi geheel van huizen en kerk en rathaus. Een klein maar bijzonder mooi pareltje.
Vandaag is ’t een beetje opschieten. Ik volg de rode (op de kaart) bijna rechte weg aan de voet van de de bergen. Zo kar ik van dorp tot dorp, van stad naar stad. Het fietspad loopt vaak langs de grote weg, soms er wat verder af. Valleien, altijd druk en veel verrommeling. Maar als de weg opentrekt is het mooi. Vruchtbomen appelen, pruimen, peren. Van sommige bomen scheuren de takkken af onder het gewicht van de vruchten. Anderen worden ondersteund.
Druiven hangen bij tonnen te rijpen. Af en toe valt er lichte regen. Maar na de middag komt de zon er door. De goudomrande wolken zien er dan wat vriendelijker uit. Overwegend droog dus. Het harde werken van gisteren hangt nog in mijn benen. Lahr en Offenburg. Twee gezellige stadjes met drukke winkelstraten. Mooie barokke en rococo-gevels. Terrassen, volk. Van Lahr weg is het nog even klimmen en dat kost me veel moeite. Onderweg loop ik ook even binnen in een fietswerkplaats. Kransjes goed laten vastzetten. Vijf minuten werk. Twee zwarte poten. Tegen vijven bereik ik Achern. Voor mij ziet het er bijzonder grijs en dreigend uit. Er moet hier ergens een camping zijn. Bij de Achernsee. Ik drink een kop koffie in de stad. Ik zou nog naar Moos kunnen rijden. Maar vooral in die richting ziet het donkergrijs. De tent is nog nat van vanmorgen en ik wil ze liefst niet in de regen opzetten. De camping is mega en waar de tenten staan is een groep jongeren een feestje aan het bouwen, luide muziek incluis. Er is ook nog eens het lawaai van het verkeer van de nabijgelegen autostrade. Om hier te staan zouden ze mij geld moeten opleggen. Maar zo werkt die handel niet. Het restaurant wordt door Grieken gedreven. Veel groenten eucharisto, parakalo. Van Korfu zijn ze. Beetje zuiderse warmte, de zon gaat er warempel van schijnen. En binnen is het rustiger. Er speelt ook geen irritante muziek. Borreltje ouzo van het huis. Kali nychta. We zitten 37 km van elkaar meldt mijn vrouw sms-gewijs. Morgen is het dus de grote dag. Camping aan de Rijn. Nog meer romantiek?
Na zo’n dag zou ik ook graag in rust mijn tentje op willen zetten.
Vriendelijke groet,
LikeLike